Os nosos Fundadores consideran a escola católica como lugar privilexiado de Evanxelización, porque entra de cheo na misión salvífico docente da Igrexa. A escola ha de ser a aplicación do principio evanxelizador «ide e ensinade a todas as xentes». Calquera que sexa o contido do ensino, explícase á luz da fe.

O estilo educativo dos Centros Divino Maestro fundaméntase nunha visión verdadeiramente integral da educación. Tendo en cuenta o desenvolvemento harmónico da persoa. O educando vai perfeccionando o seu ser e unificándose no crecemento humano cristián. Os alumnos aprenden progresivamente a harmonizar fe, cultura e vida.

A formación integral entendémola como un proceso continuo, permanente e participativo que busca desenvolver de modo harmónico e coherente todas e cada unha das dimensións da persoa: ética, espiritual, cognitiva, afectiva, comunicativa, estética, corporal e socio-política, a fin de lograr a súa realización plena na sociedade, conducíndoo cara a unha concepción cristiá do ser humano, do mundo e da historia que lle transforme e constitúa á vez en construtor dunha sociedade nova.

Os Centros Divino Maestro son unha institución educativa ao servizo da persoa, “O alumno CENTRO e PROTAGONISTA da educación”, tentan lograr as súas finalidades, co estilo, o espírito, os principios metodolóxicos e a experiencia educativa de Francisco Blanco Nájera e Soledad Rodríguez Pérez.

Identifícanse como unha segunda familia. Blanco Nájera concibe a escola como espazo-fogar dentro do cal o alumno se desenvolve progresivamente. «A educación é obra de amor, tenrura, abnegación e sacrificio» é a herdanza que identifica os nosos centros en calquera lugar, onde se atopen, como valor esencial da nosa filosofía educativa.  Así como a atención persoal aos alumnos, especialmente aos máis necesitados, mediante a aceptación da súa persoa e situación, valorando non só o rendemento académico, senón as súas calidades humanas, necesidades e intereses.

A filosofía educativa pretendida polos fundadores, de plena actualidade hoxe, diríxese ao home na súa totalidade. Está orientada a desenvolver en cada alumno todo o seu potencial humano e espiritual, desenvolvemento non só da intelixencia, senón da vontade que conleva adquirir hábitos e formar caracteres, conformar o pensamento e modelar o corazón.

Blanco Nájera afirma «Educar é ensinar a vivir». Isto implica, entre outras cousas, a atención e interese polos aspectos comunitarios dos alumnos, a súa capacidade de pensar e comunicarse en grupo, de convivir e traballar cos demais, a esixencia e firmeza no estudo, nas diversas actividades da vida escolar, a cooperación e a participación dos alumnos na súa propia formación.

A estrutura, organización, metodoloxía, contidos, estilo e ambiente confórmano como un Centro en Pastoral, caracterizado por un clima educativo onde se pasa da escola-Institución á escola-Comunidade, que manifesta os seus valores por medio de auténticas relacións interpersoais.

Todos os elementos do ambiente educativo están impregnados de espírito cristián. A persoa de Jesús Divino Maestro e da Madre Inmaculada móstrasenos como o paradigma cara ao cal se dirixe o dinamismo e a acción educativa dos nosos Centros.

No momento actual, a Institución pretende recrear a experiencia carismática orixinal e, a partir dela, responder de maneira significativa aos retos do novo milenio, compartindo cos seglares o carisma fundacional. A Misión compartida é un modo privilexiado de recrear hoxe o noso Carisma e ver como se vai enriquecendo ao compartilo cos laicos.

Misión.

O 10-03-45, M. Soledad, M Inés e M. Amalia abren en Baza (Selecta) a primeira Casa co apoio e acollida de Mons. Álvarez Lara, Bispo de Guadix.

Pronto se reúnen coas primeiras Misioneiras, un gran número de mozos que desexan seguir os seus pasos. Teñen urxencia por facer realidade o Mandato de Jesús Maestro “Ide e ensinade”, senten, o lume da súa Palabra “Os pobres son evanxelizados”. Porque o seu afán é dar a coñecer a Xesucristo nos ambientes máis pobres, sendo outros Cristos, desde o “Aprendede do meu”.

A Primeira Profesión Perpetua ten lugar en Ourense o 11-02-48, presidida por D. Francisco Blanco Nájera. A pronta e santa morte deste, o 15-01-52, pon a proba o amorne de fe de M. Soledad e o 25-05-52, vémola partir para Venezuela coa primeira expedición de Misioneiras do Divino Maestro. O seu celo misioneiro impúlsaa a establecer varios postos de Misión no Congo (1958). Tamén abre unha Casa en Francia e outra en Alemaña. En 1962 funda Bucaramanga (Colombia). A súa saúde, sempre precaria, quebra definitivamente, a pouco da súa reelección como Superiora Xeral o 15-01-65, e despois de longos meses de sufrimento paciente, o Señor a chama o 28-11-65. Os seus restos descansan na Casa Noviciado de Ourense, que ela inaugurara o 15-08-64, e onde, desde o 11-02-64, descansan tamén os restos do Padre Fundador.

Misión.

“Son o voso pai… buscade no meu soamente unha cousa, aquilo que o suple todo e que non ten compensación posible, o amor, e estade seguros de que non sentiredes desilusionados, porque o voso bispo ten un tesouro de amor para vós e non ansía senón derramalo, a mancheas, sobre os seus fillos”.

“Educar é ensinar a vivir e se o ideal da vida humana é Cristo, a educación debe ter por fin a imitación de Cristo”.

Córdoba. No ano 1944 é consagrado bispo de Ourense. Nesta mesma cidade coñece á escolapia Madre Soledad de la Cruz, e animándose no mesmo ideal fundan a Congregación de Misioneiras do Divino Maestro, que abre a súa primeira casa en Baza (Selecta) o 10 de marzo de 1945.

Blanco Nájera é un home cunha clara visión dos seus deberes de Pai e Pastor.

A súa preocupación constante polos pobres e a súa idea fixa de formar homes ao estilo de Jesús Divino Maestro, que ao longo da súa vida ten diversas manifestacións, culmina na fundación dunha Congregación Relixiosa dedicada ao ensino. Esta é a gran ilusión da súa vida. As clases populares estarán debidamente atendidas no campo educativo, porque a gran orixinalidade do Bispo-Fundador foi encaixar a súa obra nos organismos oficiais do Estado.